ER WAS EENS …. een meditatie-cassettebandje en een koptelefoon

Vanaf mijn 27e ‘doe‘ ik aan meditatie. Onderweg op mijn zoektocht naar -jaaa, naar wat eigenlijk?-,  kocht ik een cassettebandje, stopte die in mijn walkman, zette de koptelefoon op en begon. Maar hield het niet vol, ik vond het maar moeilijk. Ik kocht een boek en begon weer. Ik liet het liggen want het ‘lukte’ niet. Ik pakte het tóch steeds weer op. Waarom? Dat kon ik toen niet uitleggen, ook niet voor mezelf.  Ik wist wel dat ik niet gelukkig was, geen richting had. En kennelijk diep in me echter wél die behoefte die te vinden/zoeken. Lees verder ER WAS EENS …. een meditatie-cassettebandje en een koptelefoon

HOE BEREIKEN WE MEER GELUK? EEN STUKJE NEUROWETENSCHAP

Nog niet zolang geleden werd aangenomen dat de hersenen zich ontwikkelden in de kindertijd en adolescentie.  Door de enorme toename van hersenonderzoek en neuro-imaging technologie, weten we nu dat de hersenen voortdurend in beweging zijn en een geweldig vermogen hebben om zich aan te passen, opnieuw vorm te geven en te ‘bedraden’. Onze ervaringen en gedachten die we hebben, en waarop en hoe we de aandacht richten – hebben effect op de neuronen (neurons that fire together, wire together) en zenuwbanen, en zijn bepalend voor de fysieke structuur en de functionele organisatie van de hersenen.

Het besef dat we veel meer controle over de ontwikkeling van onze hersenen hebben dan we ooit dachten is super spannend.

NEGATIVITY BIAS

Vanuit ons overlevingsinstinct staan we in de ‘negativity bias’. Onderzoek geeft aan dat we gemiddeld 70% meer aandacht hebben voor negatieve en vervelende dingen, dan voor positieve dingen. Negatieve of vervelende dingen kunnen een potentieel gevaar zijn, en moeten minutieus onderzocht worden. Positieve dingen hebben die noodzaak niet in zich, en glijden daarom letterlijk gemakkelijk van ons af.
Rick Hanson, psycholoog en schrijver, zegt dat die pre-occupatie voor negatieve dingen werkt als klitteband, en aandacht voor positieve dingen als teflon. Een mooi vergelijk.

En nog beter, wat onderzoek ook uitwijst, is dat we daar wat aan kunnen doen!

Je zorgt voor een betere balans in je leven door te oefenen om bijvoorbeeld bewust aandacht te geven aan en echt stil te staan bij positieve dingen, mensen, gebeurtenissen, dingen waar je blij van wordt, waarvan je een gevoel van vreugde in je hart voelt opwellen. Wat ook een positieve invloed heeft is het beoefenen van dankbaarheid (ook voor die prachtige kwaliteiten in jezelf, ook al vertoon je die niet altijd, ze zijn er toch!).

Lees verder HOE BEREIKEN WE MEER GELUK? EEN STUKJE NEUROWETENSCHAP

#metoo en compassie

 De #metoo discussie houdt mij ook bezig. Omdat ik het zelf ook heb ervaren, en er hierdoor steeds vergeten herinneringen terugkomen. Omdat ik verhalen hoor van vrouwen, én mannen die zeer indringend zijn. En ook mensen hoor die daar dan soms weer ineens vraagtekens bij stellen. Dat zie ik met lede ogen aan.
Allereerst wil ik alle vrouwen en mannen die onrecht zijn aangedaan, fysiek en mentaal, laten weten dat ik achter ze sta en ze steun. Al ben ik maar in mijn eentje, dat maakt toch verschil!
Het heeft me weer eens een indringend en pijnlijk besef gegeven van de ongelijke maatschappij waar we in leven. Dat de emancipatie nog helemaal niet klaar is. Dat mannen net zo goed mee moeten bewegen in de veranderende maatschappij als vrouwen. Iets wat ik al heel lang voel. Hoe kunnen wij vrouwen eenzijdig emanciperen? Daarvoor is een hele maatschappij nodig. Vrouwen én mannen hebben patronen die al eeuwen oud zijn. En hardnekkig dus, want als iets al heel lang op een bepaalde manier gedaan wordt, heeft dat stevige verbindingen in de hersendelen gevormd. 
En natuurlijk zijn er mannen en vrouwen die het goed voor hebben met zowel mannen als vrouwen.
Het leven is niet zwart-wit.

Lees verder #metoo en compassie